حاصل ایده ای که از سوی اورسون ولز بزرگ طرح شده و فیلمنامه ی آن توسط نابغه کمدی ساز سینمای صامت، چارلی چاپلین و در اوج پختگی کاری او به رشته تحریر درآمده است، کمدی سیاهی است بر اساس واقعیت و در ارتباط با زندگی قاتلی سریالی که در اواخر 1930 در فرانسه دست به قتل زنان متمول و تنها می زند
چاپلین خود در یکی از اجراهای معدود خود در فیلم های ناطق، نقش آقای وردو را با چیره دستی ایفا می کند. او که همواره آثارش، تجلی دیدگاه ضد امپریالیستی آمریکا هستند، در اینجا نیز دیدگاهی کوبنده و انتقادی خود را بر این نظام و در قالب شخصیت آقای وردو بروز می دهد.
آقای وردو، که برای 30 سال کارمند تحویلدار بانک بوده است، و در 1930 بدلیل رکود اقتصادی و تعدیل نیرو از کار بی کار می شودفشارها و تنش های زندگی بر شخصیت وردو اثر گذاشته و انگیزه رهایی از بحران مالی، از او جنایتکاری می سازد. طرز چینش رویدادها، و خلق پوزیشن های کمیک در فیلم دقیق و استادانه هستند و با مهارت هرچه تمامتر بیینده را با داستان و فضا همراه می نمایند. چاپلین همواره در آثار خود توجهی خاص به جزئیات ریز داشته و تمامی المان های کارش را در جایگاه مناسب به کار می گیرد. وردو وقتی که پول هایش را می شمارد، به مثابه تحویلدار خبره ای که درحال انجام وظایف روزانه اش است عمل می کند، و یا ناکامی وردو، زمانی که می خواهد زنی خوش شانس را به قتل برساند، به نحوی ایده آل، موجبات ایجاد موقعیت های طنز می گردد.
وردو انسانی است بسیار باهوش که دادگاه پایانی نیز بر آن معترف است، اما جامعه او را از خود رانده و به او پشت می کند، سرخوردگی وردو از این امر، باعث رویگردانیش از جامعه و ارتکاب جنایت های هولناک او می گردد. اما پشت چهره ترسناک وردو، پدری است که به پسر خردسالش یادآورد می گردد "با گربه ات خشن رفتار نکن، خشونت خشونت به بار می آورد". این رویه ی عاطفی وردو، و خانواده دوستی فراوانش، در بسیاری از لحظات فیلم نمایش داده می شود.
به ندرت می توان فیلمنامه ای را به این ظرافت یافت که بتواند جنایت هایی را با احساسات و خنده عجین نماید و در انتها انبوهی از دیالوگ ها و تگ لاین های ماندگار بدست بدهد.
گفتگوی وردو با آن بانوی جوانی که در شبی بارانی به کمکش آمده بود، از نمونه های ناب اگزیستانسیالیسم و اصالت وجودی است، زمانی که وردو می گوید "وقتی به گذشته می نگرم، احساس می کنم که در رویای زندگی می کردم، روزها پس از دیگری و من مشغول شمارش پول"چاپلین به زیبایی دیدگاه فلسفی خود را از زبان وردو ابراز داشته و زندگی های روزمره را که عاری از هرگونه اختیارعمل و آزادی فردی است، کابوسی پراضطراب می داند. دیدگاه تلخ او به زندگی نیز در همین گفتگوها نمود پیدا کرده و وردو طالب تسلیم زندگی خود بوده که بانوی مخاطبش نمی تواند دلیلی منطقی برای ادامه زندگی به وی ارائه دهد.
بخش انتهایی فیلم بیش از هرچیز یادآور رمان بیگانه، اثر آلبر کاموست. صحبت های وردو در جریان دادگاهش، و ملاقات نهایی او در زندان. وردو بهیچ عنوان خود را گناهکار ندانسته و جامعه را مقصر می داند. لحن کوبنده او از جنگ و خونریزی با هیبت خاصی از زبان او جاری می شود "یک قتل یک تبهکار می سازد، و میلیون ها قتل یک قهرمان"
دیدگاه های انتقادی چاپلین و مسائل سیاسی مطرح شده در این اثر، موجب شکست فیلم در گیشه شد؛ با این وجود آکادمی نتوانست فیلمنامه ی فوق العاده نغز را، که با گذشت سالیان متوالی، کماکان قابل ستایش است، نادیده بگیرد و موسیو وردو را تنها در این بخش نامزد نمود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: